Cees Geel: ‘Een doodgewoon sprookje, dat was het’

Op een schaal van 1 tot 10: hoe gelukkig was je jeugd? ‘Een 8. Mijn broertje is op negenjarige leeftijd verdronken, en ik ben voor hem in de plaats gekomen. Ik was een jaar of vijf toen ik dat doorkreeg. Mijn ouders waren altijd zó verdrietig op zijn verjaardag. Het was vreemd om te beseffen dat ik er nooit geweest was als hij nog had geleefd en het bracht ook wel een soort druk met zich mee. Mijn moeder was overbezorgd. Ze wilde mij nogal eens dingen ontzeggen, en in de buurt van water mocht ik al helemáál niet komen. Maar ik kon dat wel relativeren. Ik begreep dat het voortkwam uit liefde. En daar heb ik heel veel van gekregen. Vandaar dat hoge cijfer.’

Uit wat voor gezin kom je? ‘Een arbeidersgezin. Mijn vader werkte voor een kolenboer, mijn moeder was huisvrouw. We hadden het niet breed, maar daardoor heb ik de waarde van geld wel goed leren kennen. Ik rijd in een lelijke auto, woon in een klein huisje en voel me daar prima bij.

Mijn ouders komen uit een andere tijd. Zij waren veertig toen ze mij kregen en mijn drie zussen zijn inmiddels zestig. Het was een heel

warm, liefdevol nest, maar ik ben wel een beetje een vreemde eend in de bijt. Ik ben de eerste uit de hele familie die naar de universiteit ging. Soms is dat leeftijds- en milieuverschil wel lastig. Dan denk ik op een familiefeestje een leuke grap te maken, valt het ijzig stil. Wat ook wel weer grappig is.’

Wat voor kind was je? ‘Nogal introvert. Mijn moeder had mij al leren lezen voordat ik op school kwam en ik was altijd aan het lezen. Ik fantaseerde ook veel. Als ik Jacques Cousteau op de televisie zag, wilde ik duiker worden, als ik Starsky & Hutch keek, detective, en als André van Duin langskwam, werd ik komiek. Eigenlijk doe ik als acteur nog steeds hetzelfde.’

Kun je je eerste keer seks nog herinneren? ‘Ja. Maar ik ga niet zeggen hoe oud ik toen was. Dan schrikken mensen. Het is me een beetje overkomen. Omdat ik er ouder uitzag dan ik was, dacht het meisje waarschijnlijk dat ik het allemaal wel wist. Maar ik had het zelfs nog nooit met mezelf gedaan. Gelukkig ging het toch goed. Thuis heb ik het niet verteld. Daar werd niet over gesproken. Er werd sowieso niet zo veel besproken. Mijn vader is een heel gesloten iemand. Die moest de hele dag kolen sjouwen, dus die was kapot als hij thuiskwam. En mijn moeder praatte ook niet zo veel. Ik heb pas veel later mezelf aangeleerd om emoties onder woorden te brengen.’

Wat doe je nu absoluut anders dan je ouders? ‘Ik ben assertiever. Mijn vader en moeder zijn afwachtend van aard. Mijn moeder zal mij bijvoorbeeld niet snel opbellen. Als ík dan een keer bel, zegt ze: “Had je niet eerder kunnen bellen?” “Je kunt toch zelf bellen?” is mijn standaardantwoord. Maar dat gebeurt niet. Die verlegenheid zit ook wel in mij, hoor – ik heb alleen door mijn vak geleerd initiatief te nemen. Maar als ik kinderen zou krijgen, zou ik niks anders doen. Niks. Ik zou het liefst hun loyaliteit, liefde en oprechtheid willen doorgeven. Want zelf heb ik dat als een sprookje ervaren. Opgroeien bij twee gewone mensen. Maar wel twee heel mooie gewone mensen.’

– Geboortedatum: ?13 maart 1965

– Groeide op in: Schagen

– Gezinssamenstelling: vader, moeder en drie zussen[/wpgpremiumcontent]