‘Wij kennen elkaar via onze vagina’, roept Hanneke Groenteman uitbundig. En knijpt langdurig in de hand van de cabaretière, met wie ze de Vagina Monologen heeft gespeeld. Er wordt veel gelachen aan tafel bij HH Zondag. De gasten gedragen zich losjes en Hanneke lijkt iedereen persoonlijk te kennen. ‘Dat is zo langzamerhand ook wel zo’, grinnikt ze. ‘Op mijn leeftijd. Mijn interviews spelen zich af in de wereld van kunst en cultuur, dat is een kleine wereld. Of je moet de stijlfiguur aanhouden zoals Ischa altijd deed: tegen iedereen u zeggen. Ik doe gewoon. Dat levert ook kritiek op: zo gezellig, zo theetante.’

Ze kreeg in de loop der jaren allerlei bijnamen: een echte Jiddische mama. De Tineke van de grachtengordel. Groenteman, dat is ‘koekje, glaasje, keuveltje’. Ze stoort zich er een beetje aan. ‘Ik wil wel iets gevaarlijker zijn dan alleen maar gezellig. Het wordt te weinig gezien dat gasten bij mij ook wel beducht moeten zijn.’ Want dan komt er plotseling een uitdagende vraag of een venijnige grap. En heel soms is ze ronduit bot. ‘Nee, doe even kort. Afronden nu’, beet ze onlangs een van haar gasten toe. ‘Ja, dat was verschrikkelijk. Ik kreeg

Log in om verder te lezen.