Kan een crèchekind zich wel leren hechten?
Een baby moet bij zijn ouders zijn om zich veilig te kunnen hechten. Zo voelen de meeste ouders dat, en wetenschappers als John Bowlby en Mary Ainsworth stelden in hun theorieën zelfs dat het schadelijk is als dat niet gebeurt. Kinderen hebben volgens hen een sensitieve moeder nodig die voortdurend beschikbaar is en direct inspringt op hun behoeften. Alleen dan raken kinderen ‘veilig gehecht’. Ze gebruiken hun moeder als veilige basis, van waaruit de omgeving kan worden verkend.
Als die basis voor een veilige hechting er niet is, raakt een kind angstig gehecht, aldus Bowlby. Zo’n kind zou op latere leeftijd minder zelfvertrouwen hebben, eerder gefrustreerd raken en minder goed kunnen omgaan met anderen. Daarom stelde Bowlby dat het potentieel schadelijk is het kind vóór het derde levensjaar te scheiden van de moeder.
Bowlby’s theorie bleek voor de crèche niet op te gaan. Tot aan de jaren tachtig concludeert men in alle onderzoeken dat crèchekinderen even veilig gehecht zijn als thuiskinderen. In 1982 wordt Bowlby’s theorie aangepast. Psychologen stellen dat een kind meerdere gehechtheidsrelaties kan aangaan. Bijvoorbeeld met zijn vader en met de crècheleidster. Ook op die manier