Ik (40) ben erg afhankelijk van aandacht van andere mensen. Ik voel me goed als iemand mij duidelijk leuk vindt – maar als ik het idee krijg dat ik er voor de ander niet echt toe doe, maakt dat me onzeker en denk ik negatief over mezelf. Ook in mijn relatie wil ik steeds horen dat ik leuk ben. Mijn vriend wordt er soms gek van. Hoe kom ik van die aandachtverslaving af?
Wij mensen zijn sociale wezens, we willen graag bij een groep horen, gezien en gewaardeerd worden. Die behoefte is natuurlijk. Maar wanneer deze behoefte, zoals bij jou het geval lijkt, omslaat in een zucht naar aandacht en een afhankelijkheid van bevestiging, zul je hier problemen mee krijgen.
Want het kromme is: hoe meer aandacht en bevestiging anderen jou geven (omdat ze merken dat je het nodig hebt en je willen helpen), hoe meer bevestiging jij nodig zult hebben, het is nooit genoeg. Uiteindelijk zul jij dus altijd meer aandacht vragen dan anderen kunnen of willen geven.
De oorzaak van een ‘verslaving’ aan aandacht en/of bevestiging wijst vaak op een gebrek aan zelfvertrouwen. Dit kan ontstaan zijn door een specifieke ervaring in je (vroege) jeugd, zoals de scheiding van je ouders of langdurig gepest zijn, maar kan ook zijn ontstaan door een samenspel tussen jouw karakter en persoonlijkheid, en omgevingsfactoren.
Het is lastig om een dergelijk diepgeworteld gebrek aan zelfvertrouwen zelf op te lossen. Ik zou je dan ook aanraden om via je huisarts een verwijzing te vragen naar een psycholoog.
