Stiefzoon (14) moet kiezen tussen moeder en vader

Beste Anoniem,
Dat is een hele ingewikkelde situatie voor een 14-jarige; een kind van gescheiden ouders van wie de moeder persoonlijkheidsproblematiek of een stoornis heeft.

Wat vaak kenmerkend is voor een (narcistische) persoonlijkheidsstoornis is dat de persoon in kwestie dit niet ziet; er is geen ziekte-inzicht. De problemen worden altijd door anderen veroorzaakt. Dan is het ook heel moeilijk om uit te leggen aan een kind wat er met zijn moeder aan de hand is.

Wat je vaak ziet is dat deze kinderen heel erg hun best doen om het de ouder naar de zin te maken, om geen aanleiding te geven tot boze reacties, maar dat ze keer op keer teleurgesteld worden. Ze doen het eigenlijk nooit goed. Kinderen denken vaak dat dit aan hen ligt. Uw stiefzoon is natuurlijk loyaal naar beide ouders maar het wordt hem heel moeilijk gemaakt door de emotionele druk die zijn moeder op hem legt. En misschien wil hij ook zijn jongere broer niet in de steek laten…

Wat ik u zou adviseren is om een rustig gesprek met hem te hebben. Vertellen dat u ziet dat hij het in uw gezin naar zijn zin heeft (en bij hem checken of dat klopt) maar dat u ook het idee heeft dat zijn moeder het daar heel moeilijk mee heeft en heel graag wil dat hij bij haar blijft wonen. Dat dit wel heel moeilijk voor hem moet zijn.

Kijk samen met hem wat hij zou willen. Wil hij eigenlijk wel bij u wonen dan zal uw man als zijn vader zijnde, zijn verantwoordelijkheid moeten nemen. Hij zal met zijn ex tot een regeling moeten komen (al dan niet via de rechter). Maar mijn ervaring is dat ex-partners van mensen met psychiatrische problemen vaak het liefst de nodige afstand willen houden tot hun ex-partners. Zij hebben in hun ‘vorige leven’ ook de nodige beschadigingen opgelopen. Toch heeft zijn zoon in deze situatie zijn steun nodig, dit kan hij niet alleen.

En u als zijn ‘stief’-moeder zijnde: het belangrijkste is dat u er voor hem bent. Blijf neutraal in uw uitlatingen wat betreft zijn moeder… dat willen kinderen niet horen. Blijf hem steunen, ook al besluit hij bij zijn moeder te blijven wonen om diverse redenen. Ga hem inderdaad niet emotioneel onder druk zetten maar laat merken dat hij altijd bij jullie terechtkan, dat jullie deur altijd voor hem open staat. Blijf contact met hem hebben, blijf praten. Hij wordt ouder en er komt straks een periode dat hij meer afstand tot zijn moeder kan nemen en dan heeft hij jullie hard nodig.

Vriendelijke groet,
Petra Windmeijer