De vraag

Rakelt hernieuwd contact dat pijnlijke verleden weer op?

Beste Odile,

Ik had 20 jaar geleden een afspraak met mijn beste vriendin en haar man dat hij donor zou worden voor mijn kind. Na vijf jaar voorbereiding (notaris, uitvoering e.d.) bleek tijdens de 2e poging (zelfinseminatie) dat mijn vriendin het niet aankon. Ze heeft me nooit uit kunnen leggen waarom en gaf mij het gevoel dat ik zeurde als ik ernaar vroeg of erover begon. Dit heeft geleid tot een definitieve breuk waarbij ik ook het contact met hun kinderen in één klap kwijt was. De oudste was 10 en ik kende haar al sinds de geboorte. Ik ben kinderloos gebleven en ben inmiddels tegen de 50.

Nu ben ik laatst (het lot?) twee van hun kinderen weer tegengekomen. Die vertelden me dat ze goede herinneringen aan me hebben en misschien wel eens wilden afspreken om herinneringen uit te wisselen. Ik twijfel nu of dit verstandig is; mijn gevoel zegt van wel, maar ik ben ook bang dat er weer nare gevoelens van toen bovenkomen over de breuk met hun ouders. Het kan ook zo zijn dat dit een goede manier is om alles af te sluiten.

Wat adviseer jij?

Groeten van anoniem

Het advies

Beste ……,

Geen makkelijke situatie om advies over uit te brengen.
Zelf ben ik geneigd te denken dat dingen nooit zomaar gebeuren en dat het feit dat je deze kinderen onlangs bent tegengekomen in ieder geval een kans biedt om iets op een diepere laag te verwerken en op die manier beter af te ronden. Er komen een paar vragen bij me op:
– Heb jij jouw kinderloos zijn kunnen accepteren en je vriendin kunnen vergeven dat zij zich niet aan jullie afspraak heeft kunnen houden?
– Weten de kinderen iets van de reden van de breuk?

Uit jullie ervaring blijkt duidelijk hoe gevoelig het doneren van sperma is. Het is mooi dat vrienden elkaar op die manier willen helpen en jullie zijn duidelijk niet over een nacht ijs gegaan. Toch is gebleken dat bij de uitvoering andere, onverwachte en zeer diepe emoties mee gingen spelen. Ik kan me voorstellen dat jouw vriendin zich hier schuldig over heeft gevoeld en een sterk innerlijk conflict heeft beleefd voordat ze haar besluit heeft genomen. Voor jou was dat natuurlijk een enorme klap, zeker nu je eindelijk echt bezig was met het vervullen van jouw kinderwens.

Ik kan me goed voorstellen dat in die situatie de gevoeligheid te groot was om er op goede manier over te communiceren. Wie weet is nu de tijd rijp om met wat meer afstand te kijken of het mogelijk is de pijn van die breuk te overbruggen. Het contact met de kinderen kan daar een eerste stap in zijn. In ieder geval biedt het jou de kans te kijken welke onverwerkte gevoelens er nog liggen. Als je daar voor jezelf op een goede manier ruimte aan kunt geven kan dat sowieso opluchtend en helend zijn. Ik hoop dat je hier iets aan hebt.

Vriendelijke groet,
Odile van Eck

  • In 1994 startte Odile van Eck haar Praktijk voor Bewustwording en Therapie. Zij heeft zich gespecialiseerd in het begeleiden van mensen met vruchtbaarheidsproblemen en het begeleiden van relaties. Zij gaf vele lezingen bij Freya bijeenkomsten en voor medisch personeel. Van 1999 tot eind 2000 werkte zij bij de Fiom als coördinator bij het opzetten van het landelijke hulpverleningaanbod rond ongewenste kinderloosheid.
  • Meer informatie over Odile en haar praktijk op www.odilevaneck.nl
  • Meer lezen?
    Odile van Eck, Een onzichtbaar verlies, leven met ongewenste kinderloosheid, van Brug
    ISBN 978-90-6523-240-3. Het boek is verkrijgbaar via www.ivfboeken.nl en bij de boekhandel
Meer weten over dit thema? Bekijk Rouwverwerking
Deel dit artikel:
20 juli 2010 | Laatst gewijzigd op 24 april 2020

Lees ook deze artikelen

Narcisme: verborgen kwetsbaarheid
Kort

Narcisme: verborgen kwetsbaarheid

Narcisten verdragen geen kritiek. Vriendschappen duren zolang als de vrienden het zelfgevoel van de narcist bevestigen – maar al...
Skip de winterdip. Maar hóe dan?
Branded content

Skip de winterdip. Maar hóe dan?

Koud, nat en grauw buiten? Om te voorkomen dat je er down van wordt, is er in de winter (en ook al in de herfst) werk aan de winke...
Is mijn baas een psychopaat?
Artikel

Is mijn baas een psychopaat?

Psychopaten belanden (naast in de gevangenis) relatief vaak op de directiestoel. Op het eerste gezicht lijken ze namelijk geknipt ...
Is mijn baas een psychopaat?
Artikel

Is mijn baas een psychopaat?

Psychopaten belanden (naast in de gevangenis) relatief vaak op de directiestoel. Op het eerste gezicht lijken ze namelijk geknipt ...
‘Ik had gevoeld hoe het is om vader te zijn. En opeens stond ik met lege handen’
Artikel

‘Ik had gevoeld hoe het is om vader te zijn. En opeens stond ik met lege handen’

Eric Boers (50) verloor zijn twee kinderen aan dezelfde ziekte. Er volgde een lange zoektocht naar de zin van zijn bestaan. ‘Ik ...
Mijn relaties worden oppervlakkiger door de afstand
Advies

Mijn relaties worden oppervlakkiger door de afstand

Beste mevrouw Zimmermann, Hoe kan ik beter balans vinden tussen wonen in Nederland en Belgische zijn? Sinds vier jaar woon ik in G...
Sociaal snacken
Column

Sociaal snacken

Mensen zijn sociale dieren. Maar het lijkt wel alsof we dat door onze hang naar individuele vrijheid en zelfontplooiing vaak verge...
Frenemies
Kort

Frenemies

Frenemies helpen én haten elkaar echt, blijkt uit Amerikaans onderzoek.
Waar het echt om draait
Column

Waar het echt om draait

Er kwam een meterslange eettafel te staan waar je makkelijk de halve straat aan kwijt kon, want nu konden ze eindelijk die dineetj...
Verderflijke vrienden?
Kort

Verderflijke vrienden?

Begint je puber te rebelleren? Leg de schuld dan niet meteen bij zijn of haar vrienden. Onderzoek door de Universiteit Utrecht sug...
5328