In gezelschap maakt mijn vrouw nogal eens sarcastische opmerkingen over mijn ouders. Meestal ook nog eens over kwesties waarbij ze in mijn ogen niets fout hebben gedaan. Ik merk dat ik me daardoor steeds meer voor haar afsluit.
Het gezin waarin je opgroeide, heeft zijn eigen regels en waarden – net als ieder gezin. Voor jou zijn die vanzelfsprekend en verbonden met je ouders, die ze hebben ingesteld. Eenmaal volwassen blijven kinderen vaak uit (bewuste of onbewuste) loyaliteit aan hun ouders volgens die opvattingen leven en geven ze weer door aan hun kinderen.
Tussen partners kan het enorm wringen als het niet goed lukt om de wederzijdse opvattingen op elkaar af te stemmen of ze te combineren tot nieuwe die bij hun eigen gezin passen. Zeker als je ze ervaart als onderdeel van je identiteit, kan onenigheid hierover kwetsend zijn. Voor je vrouw geldt hetzelfde: bij haar roepen ze een reactie van verzet en vechten op.
Zeg tegen je vrouw dat het je pijn doet als ze negatief is over je ouders en vraag haar wat ze zo lastig vindt aan hun opvattingen. Vraag ook naar die van haar. Stel vervolgens voor om samen een keuzepakket samen te stellen uit de regels en waarden die jullie hebben meegekregen. En maak de afspraak dat je elkaars ouders los daarvan zult respecteren. Zo geef je ook jullie eventuele kinderen een basaal vertrouwen in hun hele familie mee.