Vanavond heb ik gehoord dat mijn broertje (58) terminale kanker heeft. We hebben geen familie en we hebben allebei geen relatie en geen kinderen. Ik voel medelijden met mezelf terwijl ik medelijden met mijn broer moet hebben. Ik ben erg in de war. Hoe moet ik hiermee omgaan?
Wat zal dit vreselijke nieuws hard bij u zijn aangekomen. Mijn advies is: zoek zoveel mogelijk elkaars gezelschap. Haal herinneringen op aan uw jeugd, onderneem ontspannende uitjes die hem afleiden, en vertel wat u voor elkaar voelt en hoe u elkaar waardeert.
En verder: schaam u niet voor zelfmedelijden, dat gevoel hangt immers samen met uw liefde voor hem. Schuldgevoel is onnodig, het zou de vertrouwelijke omgang met uw broer alleen maar bemoeilijken. Ik wens u heel veel sterkte de komende tijd.
