Ik heb mezelf nog nooit gevonden

Beste Karin,
Jouw vraag ‘Wie ben ik?’ is in feite de essentiële vraag, waar het allemaal op neer komt. In het oude Griekenland werd de oproep ‘Ken uzelf!’, die in steen gehouwen was bij het orakel van Delphi, door velen als het hoogste plicht van een mens gezien. Maar hoe geef je aan zo’n oproep gevolg? Dat kan op vele manieren en op verschillende niveaus.

Je kunt nadenken over wat je leuk vindt, welk werk je wilt doen, welke stijl van leven bij je past, maar de vraag kan ook dieper reiken, bijvoorbeeld naar de invloed van anderen op jouw zelfbeeld, of naar de morele waarden die in jouw ogen bepalend moeten zijn. Of nog dieper, zelfs. Maar laten we het voor nu even houden bij de invulling die jij er zelf aan geeft: je wilt ontdekken wat je leuk vindt (en ‘leuk’ betekent dan natuurlijk niet alleen maar ‘leuk’ zoals in ‘een leuke avond’) en je wilt dat niet langer door anderen laten bepalen.

Wat is daarvoor nodig? De eerste stap heb je al gezet, doordat je hebt besloten dat werk te maken van deze vraag. Maar hoe verder? Als een klant met zo’n vraag komt, ga ik meestal op zoek naar een ‘rode draad’ in zijn of haar leven. Wat waren momenten dat je wist dat het belangrijk was wat je deed? En als je je leven ziet als een jarenlang onderzoek, wat zou dan de onderzoeksvraag kunnen zijn? Wat wil je weten? Wat wil je over tien jaar geleerd hebben? Dit zijn voorbeelden van vragen die een ingang kunnen bieden op de grote vraag ‘Wie ben ik?’ Maak eens een wandeling, in je eentje, om na te denken over die vragen. Misschien helpt dat je verder op weg. Succes!
Vriendelijke groet, Harm

Denk dieper. De Wijsgerige Praktijk
Filosofische coaching voor professionals en particulieren
Neem ook een kijkje op zijn site: Denkdieper.nl