Ik (24, student) heb een lieve vriend met wie ik enorm graag kinderen wil. Ik ben alleen erg bang voor de zwangerschap. Het idee dat er een baby in mijn buik zal groeien, roept al heel lang angst bij me op. Toch wil ik heel graag kinderen.
Er zijn angsten die je behoeden voor gevaarlijke situaties, maar vaak zijn ze ongegrond. Ondertussen kan zo’n angst je ontwikkeling en levensgeluk in de weg staan. Daarom is het belangrijk om te bepalen wat je echt tegenhoudt.
Dat kun je doen door het meest cruciale element van je angst te achterhalen: de rampfantasie, ook wel flashforward genoemd. Stel jezelf de vraag: ‘Welk doemscenario popt op als ik denk aan een kind dat groeit in mijn buik?’
Is dat een ongeluk, een miskraam of een kind met een ernstige beperking? Of is het angst om te falen en de verwachting dat je nooit een goede moeder zult zijn? Bespreek je flashforward met je partner of een goede vriendin – het liefst een die al moeder is – en onderzoek hoe rationeel of terecht je zorgen zijn. Laat je geruststellen.
Realiseer je daarnaast dat je niet met deze angst geboren bent. Waarschijnlijk is die gebaseerd op een akelige gebeurtenis in het verleden. Of herinner je je een verhaal of film over een soortgelijke ramp? Vraag je vervolgens af hoe terecht het is dat je je erdoor laat beperken in je keuzevrijheid en laat dit tot je doordringen.
Vraag je huisarts eventueel om een verwijzing naar een psycholoog of een bevallingscoach als je er niet alleen uitkomt.
