Ik ben een alleenstaande vrouw, en wil graag een bewust alleenstaande moeder (bam) worden via een donorkliniek. Eén aspect van deze beslissing blijf ik echter moeilijk vinden, namelijk: een kind zonder vader opvoeden.
Mijn kind zal geen band opbouwen met een vader en zal tot zijn 16e jaar niet weten wie de donor is. Het voelt alsof ik mijn kind iets onthoud; misschien krijgt het later moeite met het opgroeien zonder vader. Hoe denkt u daarover?
Het succes van bewust alleenstaand moederschap berust op drie dingen:
Barbara Lammerts van Bueren schreef een boek over het overwegen van alleenstaand moederschap: ‘Geen partner, wel een kinderwens’. Ze helpt na te denken over vragen als ‘wil ik het?’ en ‘kan ik het?’ En ze legt uit wat er praktisch mogelijk is. Ze behandelt ook uw vraag, want daar zit elke bam mee: kan ik een kind zomaar zonder vader opvoeden, mag ik dat een kind aandoen?
Uit wetenschappelijk onderzoek blijkt niet dat een kind zonder vader opvoeden niet schadelijk is voor een kind. Wel weten we dat het voor de sociale ontwikkeling goed is als het in de eerste zes jaar wordt omringd door liefst drie vertrouwde verzorgers (mannelijk en vrouwelijk). Die moeten het kind goed kennen, zodat zich een wederzijdse relatie ontwikkelt. Een biologische band is niet essentieel. Tv-programma’s hebben ten onrechte het idee gewekt dat niemand gelukkig kan zijn zonder zijn biologische ouders te kennen.
Doe dit alleen als u het volle vertrouwen heeft dat u dit wilt en kunt, en als u tegenover uw kind de verantwoordelijkheid wilt dragen. Uw kind zal zich dan veilig voelen bij uw zelfvertrouwen.
Lees ook de verhalen van deze vijf vrouwen over hun beslissing om bewust alleen moeder te zijn. ‘Nooit kinderen hebben leek me erger dan in mijn eentje een kind krijgen.’
