Vanwege een burn-out doet mijn zoon (17) dit schooljaar over. Inmiddels sport hij weer en spreekt af met vrienden, maar naar school gaat hij nauwelijks. Is het tijd om grenzen te stellen (hoe doe je dat bij iemand van bijna 18)? Als je weer leuke dingen kunt doen, kan school toch ook?
Bij fysiek ziekzijn is wat jij zegt best een goede stelregel: als je je fit genoeg voelt om uit te gaan, ben je ook fit genoeg om naar school te gaan. Bij een burn-out ligt dit complexer.
Een burn-out is in de basis namelijk geen fysieke, maar mentale staat van overbelasting. Veel experts menen dat een onvermogen om met spanning om te gaan daaraan ten grondslag ligt.
Het probleem is dus niet opgelost als je de bron van spanning wegneemt, je moet met spanning leren omgaan. In het geval van jouw zoon is de kans groot dat school een bron van spanning, en daarmee ‘veroorzaker’ van de burn-out is geweest. Zaken die hem geen of minder stress bezorgen, kan hij dus alweer oppakken, maar school wellicht nog niet.
Het is belangrijk om te erkennen dat een burn-out niet vanzelf overgaat. Je zoon heeft hier begeleiding van een professional, zoals een psycholoog of coach bij nodig. Jouw steun is daarbij essentieel.
Mensen die gevoelig zijn voor burn-out zijn geen aanstellers, eerder perfectionisten die hoge eisen aan zichzelf stellen. Vertrouw erop dat een professional jouw zoon zeker zal stimuleren om ook school weer op te pakken, maar niet voordat hij daar klaar voor is.
