U kent ze wel, die virtuozen die al vanaf hun zesde héél goed piano konden spelen. Of altijd als eerste die moeilijke sommen oplosten. Die topatleet, of die briljante schrijver. Als we aan talent denken, komen er al snel voorbeelden van wonderkinderen in ons op. Of in ieder geval van absolute uitblinkers, bij wie alles vanzelf lijkt te gaan. ‘We denken dan aan iemand als Picasso, die al op zijn dertiende bij een kunstacademie stond ingeschreven,’ zegt arbeidspsychologe Wendel Greve. ‘Maar talenten hoeven niet altijd groots en meeslepend te zijn. Iedereen heeft iets waarin hij kan uitblinken.’
De meesten van ons hebben daar zelf maar weinig kijk op, zo bleek uit een onderzoek door Motivaction en trainingsbureau Optimaal Talent. Maar liefst 80 procent van de mensen die meer met hun hoofd dan met hun handen werken, kan zijn eigen sterke kanten niet opsommen. Wel heeft 40 procent het gevoel dat zijn talenten onbenut bleven.
Hebben wij een collectieve blinde vlek voor onze kwaliteiten? Wendel Greve denkt van wel. Haar trainingsbureau Greve & Koning Talentontwikkeling helpt mensen hun latente talenten te ontdekken. ‘Zelfs als ik mensen vraag om op een lijst goede eigenschappen hun eigen kwaliteiten aan te geven, hoor ik