Het is half oktober en de deelnemers aan een conferentie op de Stanford-universiteit in Californië borrelen nog wat na. Ik sta bij het buffet absurd lang te kiezen: een of twee miniloempia’s? Alles om het moment uit te stellen waarop ik een wildvreemde moet aanspreken. Ik heb een hekel aan netwerkborrels waar ik niemand ken en alle anderen elkaars beste vriend lijken te zijn. Alles in mij schreeuwt om weg te glippen en thuis

Log in om verder te lezen.