Daar ligt uw peuter, languit op de supermarktvloer. Hij slaat met zijn armen en benen en raakt nog verder buiten zinnen. Ik Wil Snoep! Andere mensen kijken uw kant op. U moet iets doen. Maar wat? U zit met de handen in het haar.
Wat u op zo’n moment goed van pas kan komen, is een portie kennis van de ontwikkeling van het kinderbrein. Daar is de afgelopen jaren veel wetenschappelijk onderzoek naar gedaan, en een aantal recent verschenen populair-wetenschappelijke boeken vertalen de uitkomsten daarvan nu naar een breder publiek. Hierbij alvast vijf inzichten uit deze boekenstapel.
1 Kinderen zijn emotiedieren
Ongemakkelijker dan met een krijsende peuter in een openbare ruimte zult u zich als ouder niet vaak voelen. Bij een kind dat overstuur is, is het brein volledig overgenomen door de amygdala. In deze gebieden – ook wel de amandelkernen genoemd – worden emoties opgewekt. Bij een plotselinge, heel heftige emotie zetten de overactieve amandelkernen een oerreactie in gang: niet denken, maar doen. Ze blokkeren de weg naar de hersenschors, waar het denken zit, en beletten dat die de situatie nog even verstandelijk kan beschouwen. Handig in het geval van acuut gevaar, want dan moet je heel snel actie ondernemen,