Bram Bakker: ‘Ik heb onbehandelde ADHD’

Blijdschap

‘Het is een gift van de natuur: ik ben een blij mens. Ik spring altijd uit bed en begin, hop, aan de dag. Waarschijnlijk is het een onderdeel van mijn onbehandelde, zelf gediagnosticeerde ADHD. Daar krijg ik veel energie en creatieve ideeën van.
Ik kan ook ongelofelijk genieten van mijn drie kinderen. Bijvoorbeeld als mijn dochter naar slechte tv kijkt. Zij wacht gespannen op de uitslag van DNA Onbekend, ik zit gezellig naast haar op de bank.’

Verdriet

‘De afgelopen drie jaar heb ik vijf vrienden van mijn leeftijd verloren. Al het slechte nieuws komt hard binnen. Maar als iemand ongeneeslijke huidkanker heeft, is dat anders dan wanneer iemand zelfmoord pleegt, zoals mijn vriend Joost Zwagerman deed. Hij was misschien nog te redden: dat maakt zijn dood zo erg. Zijn oude huis ligt op mijn dagelijkse route. Dan kijk ik altijd even naar binnen. Het verdriet kleurt niet mijn hele dag, maar het is fijn dat hij zo in gedachten even langskomt.’

Angst

‘Vrees heb ik niet. Ik houd van spanning en sensatie. Het is inmiddels verjaard maar toen ik nog motor reed, haalde ik in Friesland eens 280 kilometer per uur. Toen ik kinderen kreeg, besloot ik dat het verstandiger was om dat niet meer te doen. Voor de dood ben ik niet bang, trouwens ook niet voor die van mijn familieleden. Ik leef in het hier en nu.’

Woede

‘Ik word vooral kwaad om dingen als ik niet lekker in mijn vel zit. Normaal reageer ik relaxed als mijn zoon weer eens alle lampen aan laat, en dat is bijna altijd. Maar als ik thuiskom en ik ben moe, dan roep ik naar boven dat hij minder moet kijken naar zijn gsm en meer naar de lichtknopjes.’

Bram Bakker (53) is psychiater en auteur. Op 25 april verschijnt zijn nieuwe boek, over zijn oudste jeugdvriend, die overleed aan ALS: Gerrit, hommage aan een vriendschap.