Zelf kan ik me weinig voorstellen bij jaloezie, mijn partner zie ik ook nooit jaloers. We hebben een behoorlijke vrije relatie, vooral seksueel vrij. Verder zijn we enorm close. Als ik af en toe verliefd ben op een ander, kunnen we daar prima over praten. Over dat soort dingen hebben we nooit ruzie. Wel over kleine dagelijkse dingen, misschien te vaak. Hoe los je kleine dingen op? Of is het gebrek aan jaloezie een teken dat er iets mist?
Is je partner verliefd op een ander dan bestaat het reële gevaar dat hij/zij verder wil met die ander, en niet met jou. Jaloezie is dan een hele logische, zelfs natuurlijke, reactie. Je wilt je partner niet kwijt en jaloezie is in dat geval een teken van betrokkenheid en liefde. Toch wil dat niet zeggen dat jullie relatie slecht is omdat jullie niet jaloers zijn, zelfs als daar wel aanleiding voor is.
In zeldzame gevallen lukt het mensen namelijk om de emotionele intimiteit in de relatie los te koppelen van de seksuele intimiteit. Het kan zijn dat dat bij jullie het geval is. Alleen jij kunt dan ook beantwoorden of er iets mist in jullie relatie. Ruzie over kleine dingetjes komt vaak voort uit een verkeerde manier van communiceren. Wie de afwas doet wordt bijvoorbeeld een ruzie als je er een machtspelletje van maakt.
Het gaat dan om wie er gelijk heeft, in plaats van om de afwas. Probeer in die gevallen gericht te blijven op het oplossen van het probleem en durf compromissen te sluiten (ik doe vandaag de afwas, jij morgen), en haal er geen andere onderwerpen bij (het huis dat nog gestofzuigd moet worden, je verjaardag die hij vergeten is, o.i.d.).
Heb je veel ruzie over kleine dingetjes dan kan dat ook betekenen dat binnen je relatie iets je dwarszit en je je ergens wrokkig over voelt. Durf daar eerlijk over te zijn tegen jezelf en, als dat aan de orde is, doe iets aan dat onderliggende probleem.
