Je partner is even afwezig en jij voelt je opgelucht; dat is confronterend om mee te maken. Want wat zegt dat over jou, je partner en jullie relatie? Je noemt dat de rollen die jullie innemen aanvoelen als een ingesleten patroon.
In eerste instantie neem je, in een relatie, de rol die past bij je kwaliteiten. Ben je van nature georganiseerd, dan zul je die taken naar je toe trekken. Dit kan een polariserende werking hebben: hoe meer de één gaat organiseren, hoe minder het nodig is dat de ander dat doet. Er ontstaat onbalans.
In welke valkuilen zitten jullie?
Om dit probleem op te lossen moet je terug naar de basis; wat vinden we belangrijk in onze relatie en ons gezin? Hoe geven we daar gestalte aan? Wat zijn onze wederzijdse kwaliteiten en hoe maken we daar gebruik van?
In welke valkuilen zitten we (controlfreak vs. flierefluiter)? Hoe brengen we de verhoudingen weer in balans, zodat we gebruikmaken van elkaars kwaliteiten? Verder is het belangrijk dat je over je ervaringen vertelt aan je partner.
Reflecteer en wees open
Vertel hoe je je voelt en waar je behoefte aan hebt. Wees concreet en duidelijk. Houd kritiek en verwijten buiten de deur, praat niet over je partner, maar over jezelf. Neem de tijd en de ruimte om elkaars standpunt te begrijpen, zonder het meteen te willen oplossen.
Reflecteer ook op jezelf, is je relatie de enige plek waar je je niet serieus genomen voelt of komt dat vaker voor? In dat laatste geval kun je coaching overwegen om je eigen patronen onder de loep te nemen, voordat je de oplossing bij je partner zoekt.
