Onze relatie is al jaren bekoeld. We willen allebei scheiden, maar dat zou betekenen dat onze puberkinderen hun vertrouwde huis en buurt uit moeten. Ook tegen hun verdriet zie ik erg op. Is het beter om het samen nog een jaar of vijf vol te houden – en al die tijd onszelf te kort te doen?
Kinderen zijn een uitstekende reden om bij elkaar te blijven, maar het moet niet de enige reden zijn. Het is lief dat jullie aan de kinderen denken en inderdaad, een scheiding is voor hen een harde klap.
Kinderen van gescheiden ouders raken vaak geparentificeerd (ze worden te vroeg volwassen) en de kans dat ze later zelf duurzame relaties aangaan wordt kleiner.
Maar parentificatie en hechtingsproblemen treden ook op bij kinderen van ouders in een liefdeloze relatie. Ze nemen bijvoorbeeld de veel te volwassen taak op zich om de band tussen hun ouders te herstellen. Wat dit betreft maakt het dus weinig uit of jullie gaan scheiden of niet.
Jullie liefde is al jaren bekoeld, zeg je. Toch hebben jullie geen scheidingspapieren aangevraagd en jullie zijn ook niet in relatietherapie gegaan. Pas op dat je besluiteloosheid niet verwart met goed ouderschap.
Dus: neem een besluit. Ga scheiden, als jullie dat allebei willen. Of onderzoek welke angst jullie ervan weerhoudt om in actie komen. Ga samen in therapie. Misschien red je daarmee de relatie. En anders ontdek je waar je bang voor bent en of dat terecht is, of niet.
