Ik heb het gevoel dat mijn ouders kritisch op mij zijn, waardoor ik altijd op mijn tenen loop. Hoewel ik zelf een fijn gezin heb, heeft dit nog een grote invloed op mij. Altijd is er een stemmetje op de achtergrond dat zegt: hoe kun je een leuk mens zijn als je ouders dat niet vinden?
Je kunt zeker een leuk mens zijn terwijl je ouders dat niet (lijken) te vinden. Kritiek van ouders is vaak gelinkt aan het toekomstbeeld dat zij bij hun kind hebben. Dat berust op wat zij denken dat goed is.
Het kan gaan om opvattingen die ze zelf overnamen van hun ouders, uit wat zij hun kinderen gunnen of juist waarvoor zij ze willen behoeden. In de opvoeding worden die wensen en angsten vaak vertaald in geboden en verboden: zo hoort het en zo niet.
Als je daar als kind niet aan kunt voldoen, kom je in de knel tussen wie je zelf bent en hoe je ouders willen dat je bent. En dan voel je je vaak niet goed genoeg. Die geboden en verboden blijven je achtervolgen.
Kies er daarom bewust voor dat je mag zijn wie je bent. Blijf blij met jezelf. En laat dat aan je ouders merken. Zoek achter hun kritiek naar hun goede bedoelingen. Focus dáárop – in plaats van kritisch te zijn.
Stel ze gerust door te laten zien dat jij op je pootjes terechtgekomen bent, ook al hadden zij iets anders in gedachten.
