Mijn baas meet met twee maten
Ik werk als medewerker automatisering bij een gemeente, in een functie die wordt gewaardeerd in schaal 8. Mijn collega die dezelfde werkzaamheden verricht als ik, en die dezelfde diploma’s en certificaten heeft, is vorig jaar inderdaad gepromoveerd naar die schaal 8. Alleen ik zit in schaal 7.
Vorig jaar vroeg ik een gesprek daarover aan met mijn leidinggevende. Hij zei toen in eerste instantie dat dit was omdat ik een opleiding psychologie volg. Waarmee ik zou aangeven niet te willen ‘investeren’ in de gemeente. Ik ben daar zo boos over geworden dat hij dat argument heeft laten vallen. Maar hij wil me alleen bevorderen als ik nieuwere certificaten haal.
Ik heb inmiddels ook een gesprek gehad met iemand van personeelszaken (PZ) en hij is het met me eens: dit is een geval van meten met twee maten. Er is ook een gesprek geweest tussen degene van PZ en mijn baas. maar de inhoud daarvan is me onbekend. Mijn baas zou er bij mij op terugkomen – maar ik ben herstellende van een operatie en zit daardoor thuis. Ik heb al enkele weken niets van mijn baas vernomen.
Tot op heden ben ik nog in gesprek geweest met mijn baas en ik zou er ook graag in een win-win situatie uitkomen. Maar hoe pak ik dat het beste aan? En als we er niet samen uitkomen, wat dan? Is dan de rechtbank de enige oplossing om het meten met twee maten aan de kaak te stellen?
Allereerst: beterschap met het herstel van je operatie!
Je verhaal is niet uniek. Het komt vaak voor dat men bij beloning meet met twee maten. Vaak trouwens zijn vrouwen er slechter af … ik weet niet of dat ook in jouw geval van toepassing is.
De situatie in een notendop
Los daarvan enkele gedachten van mij. De situatie nu:
Jij wilt onderhandelen om de ongelijkheid in de beloning weg te nemen. Je bent bereid naar een oplossing te kijken die voor beide partijen een win-win situatie oplevert. Tot nu is je leidinggevende niet bereid om te bewegen. (In feite ben je er niet zeker van of er tijdens je afwezigheid beweging in zijn positie is gekomen. Ik ga ervan uit dat dit inderdaad zo is. Als hij inmiddels heeft toegegeven – fijn.)
De kracht van een botsing
Soms is de kracht van een botsing nodig om de ander in beweging te brengen. In het ‘onderhandeljargon’ heet dat ‘eerst forceren dan onderhandelen’. Als de ander zich koppig gedraagt moet jij dus koppig terug doen. Om dat te kunnen heb je macht nodig. Macht kun je onttrekken aan je rechtspositie en ook uit je zelfbewustzijn. Informeer dus inderdaad naar je rechten via vakbond, P&O etc.
Je zelfbewustzijn vergroten
Om je zelfbewustzijn te vergroten kun je ook eens nagaan welke alternatieven er zijn voor je carrière. Moet je in die functie blijven? Of zijn er voor jou makkelijk andere banen te vinden? En omgekeerd ook. Hoe waardevol ben jij voor je werkgever? Hoeveel kost het om een nieuw iemand op jouw plek in te werken? Niet dat je weg MOET gaan – maar het bewustzijn van alternatieven geeft meestal wat rust en zelfbewustzijn om de spanning van een onderhandeling goed aan te kunnen. Want je moet het kunnen verdragen dat je het met de ander oneens bent – zonder overmatig boos te worden of meteen te bewegen.
Onderhandelen doe je zo
Ga vervolgens het gesprek aan en leg je eisen duidelijk op tafel. Ga daarbij niet alleen van een minimaal scenario uit, maar van een uitdagend en toch realistisch voorstel. Het is namelijk handig om ruimte in te bouwen waarop je kunt toegeven: bijvoorbeeld door loonsverhoging met terugwerkende kracht te vragen. Je moet zelf inschatten wat in jouw situatie mogelijk is, waar ruimte ligt voor win-win.
Geef beknopt je argumenten. Maak ook duidelijk wat deze situatie met je doet – je motivatie wordt zo waarschijnlijk ook niet groter, toch? Ga niet dreigen met alternatieven die je niet hebt, maar vertel welke alternatieven je hebt. Wacht zijn tegenvoorstel af en luister daar goed naar. Laat je niet onder druk zetten. Vraag altijd bedenktijd voordat je op een voorstel (deels) ingaat. Pas op voor vage toezeggingen, afspraken hierover moeten duidelijk zijn – en schriftelijk vastgelegd.
Naar de rechter stappen – bedenk je tweemaal
Of je uiteindelijk naar de rechter stapt is een andere vraag. Besef dat procedures tijd en geld kosten, de afloop meestal ongewis is en de relatie/sfeer er niet beter door word! Gelijk halen en rechtvaardigheid afdwingen maken zelden gelukkig. Er wordt op zeer veel plaatsen met twee maten gemeten.
Mijn advies luidt vooral – denk gewoon goed na welk onrecht je aan de kaak wilt stellen en kies onrecht waar het loont. Soms is het beter eigen consequenties te trekken dan de wereld te verbeteren. Dat betekent dat je doorgaat met één van de alternatieven waar je eerder over hebt nagedacht. Winnen en verliezen zijn maar relatieve begrippen.
Meer lezen
Afdingen doen we op vakantie, omdat we niet als enige toerist te veel willen betalen voor een Turks tapijt. Maar in het dagelijks leven? Nauwelijks. En dat is jammer, zeggen experts. Want door te onderhandelen krijg je vaker wat je wilt. Lees hier meer over waarom we vaker moeten onderhandelen
