De vraag

Ik wil niet steeds het gesprek op gang houden

Beste Lex,
Ik heb moeite met één bepaald persoon: een (‘ondergeschikte’) collega met wie ik nauw samenwerk. Zij werkt al jaren bij het bedrijf; ik sinds een aantal maanden. Ik erger me aan haar (naar mijn mening) hooghartige houding, schijnheilige vriendelijkheid en passieve gemakzucht.

In contact met haar voel ik me onzeker en heb ik sterk het gevoel als enige verantwoordelijkheid te nemen voor het verloop van een gesprek. Wanneer ik deze verantwoordelijkheid niet op me neem, valt er veelal een pijnlijke stilte. Vervolgens lijk ik weer de enige die zich daar ongemakkelijk bij voelt; in plaats van weg te kijken, kijkt zij me uitdagend aan. Bij andere mensen heb ik dit niet. Ik ben benieuwd hoe ik deze ergernis kan omzetten in een les.

Vriendelijke groet,
J. Vermeulen

Het advies

Beste J. Vermeulen,
De situatie tussen jou en jouw collega is me niet geheel duidelijk. Allereerst de vraag waarom je ‘ondergeschikte’ tussen aanhalingstekens zet. Ben jij haar baas? Of niet? Ik stel deze vraag, omdat het vaak voorkomt dat moeilijk lopende interacties, nog los van primaire of verstoten subpersoonlijkheden het gevolg zijn van onduidelijke hiërarchische relaties. Wellicht speelt het feit dat zij al lang en jij veel korter bij het bedrijf werkt ook een rol?

Maar nu dan verder over haar houding en jouw reactie daarop. Je schrijft ‘hooghartige houding’ , ‘schijnheilige vriendelijkheid’ en ‘passieve gemakzucht’. Ook ervaar je haar als uitdagend. Jouw reactie is tweeërlei: je wordt heel verantwoordelijk en je wordt onzeker. Je lijkt geen vat op haar te hebben, terwijl je haar wel moet cq. wilt beïnvloeden, want er moet werk gedaan worden veronderstel ik.

Ik ben benieuwd of jij herkent dat verantwoordelijkheid en controle willen hebben bij jouw primaire systeem hoort? Als dat zo is dan ligt het voor de hand dat je onzeker wordt als je merkt dat je het met deze tools niet redt bij deze vrouw.

Ik moet wat koffiedik kijken, want ik krijg nog niet een geheel schep beeld van jullie interactie. Maar ik doe een poging. Stel dat in jouw primaire systeem verantwoordelijkheid en controle een belangrijke plaats heeft. Stel dat in het primaire systeem van jouw collega onverantwoordelijkheid, speelsheid, niet zo serieus zijn belangrijke aspecten zijn. Dan kan zich in jullie contact een ongemakkelijk aanvoelende relatie ontstaan die lijkt op de relatie tussen een verantwoordelijke plichtsgetrouwe ouder en een rebelse puberdochter.

Misschien herken je hier niets in. Maar wat in ieder geval de les zou kunnen zijn: ga voor je zelf goed na welke subpersonen jij in de relatie naar voren schuift. Ben jij die ‘verantwoordelijke ouder’ of ontdek je dat andere kanten van jezelf een prominente rol spelen? Probeer te ontdekken wat haar subpersonen zijn die actief zijn in jullie contact. Zijn het de aspecten die ik hierboven beschreef of andere? En vervolgens: wat kan je, in een soort homeopathische dosis, van haar overnemen?

Probeer het eens met verantwoordelijkheid: Kijk eens wat er in een gesprek gebeurt als jij er langer dan zij in slaagt om een stilte voort te laten duren. Of gewoon te zeggen dat jij het ook niet weet?

Succes,
Lex Mulder

 

  • Lex Mulder is trainer en coach en samen met Judith Budde auteur van het boek Drama in Bedrijf, Thema, ISBN 97 890 587 10871, Neem een kijkje op zijn site: www.lexmulder-training-en-coaching.nl
Meer weten over dit thema? Bekijk Werk
Deel dit artikel:
25 maart 2009 | Laatst gewijzigd op 27 juli 2020

Lees ook deze artikelen

Op cursus: hoe beïnvloed ik lastig gedrag?
Artikel

Op cursus: hoe beïnvloed ik lastig gedrag?

Elke maand bezoekt Psychologie Magazine een cursus op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. De vraag 'Wat heb ik eraan?' staat...
Zó creëer je een kledingkast die bij je past
Branded content

Zó creëer je een kledingkast die bij je past

‘Oh, die blouse met bloemen.’ Je zag ‘m hangen, en was meteen verkocht. Inmiddels hangt hij nog steeds in je kast, nooit ged...
‘Zelfs mijn psycholoog zei: autisme? Maar je bent zo empathisch’
Interview

‘Zelfs mijn psycholoog zei: autisme? Maar je bent zo empathisch’

Als Marije Pietersma (43) twee jaar geleden ontdekt dat ze autisme heeft, valt alles op z’n plek. Waarom ze bijvoorbeeld zo hype...
‘Zelfs mijn psycholoog zei: autisme? Maar je bent zo empathisch’
Interview

‘Zelfs mijn psycholoog zei: autisme? Maar je bent zo empathisch’

Als Marije Pietersma (43) twee jaar geleden ontdekt dat ze autisme heeft, valt alles op z’n plek. Waarom ze bijvoorbeeld zo hype...
Hoe blijf ik rustig tegen mijn kinderen?
Advies

Hoe blijf ik rustig tegen mijn kinderen?

Ik word regelmatig boos op mijn kinderen van 4 en 6 jaar. Op weg naar mijn werk voel ik me dan rot en schuldig over mijn boosheid.
Waarom mensen met een lage status meer jargon gebruiken
Kort

Waarom mensen met een lage status meer jargon gebruiken

‘Zullen we een bila inschieten om de prio’s SMART uit te werken?’ In vrijwel elk bedrijf werken wel van die types die strooi...
Mijn vader heeft een top-6 van zijn kinderen
Advies

Mijn vader heeft een top-6 van zijn kinderen

Beste Jolet, Mijn vader heeft zes kinderen; laatst stuurde hij me een lijstje waarin hij van 1 tot 6 aangeeft van welk kind hij he...
5 Communicatievalkuilen in de liefde
Artikel

5 Communicatievalkuilen in de liefde

Open en liefdevol met je partner communiceren: het klinkt makkelijker dan het is. Psycholoog en relatietherapeut Nynke Nijman legt...
Volgens mijn dochter gedraag ik me als slachtoffer
Advies

Volgens mijn dochter gedraag ik me als slachtoffer

Beste Ursela, Mijn dochter vind dat ik in een slachtofferrol stap omdat ik over mezelf praat als ik haar zie of aan de telefoon he...
Help, mijn dochter is een influencer en we hebben vaak ruzie
Artikel

Help, mijn dochter is een influencer en we hebben vaak ruzie

Dat een 13-jarige buitenproportionele eisen kan stellen, weet elke puberouder – bijvoorbeeld als er een instagram-feed te vullen...
6501