Ik ga huilen als ik zeg wat me dwars zit

Dat je zo emotioneel wordt heeft er waarschijnlijk mee te maken dat je voor jezelf de spanning opschroeft. Eerst vermijd je het om iets te zeggen en ondertussen bouwt de spanning en onvrede zich op. Op een gegeven moment barst dan de bom.

Nu hoef je ook niet bij elk wissewasje aan de bel te trekken, dus het is prima om eerst onvrede bij jezelf te constateren en daar niet meteen iets mee te doen. Merk je echter dat de onvrede niet weggaat, schrijf dan op wat er aan de hand is. Wat zit je dwars, wat vind je, wat voel je en wat zou je graag willen dat er gebeurt?

Op die manier kom je meer boven de situatie te staan: je creëert wat emotionele afstand tot de situatie waardoor je beter in staat bent om op een effectieve manier te zeggen wat je dwarszit. Oefen desnoods het gesprek van tevoren. Ook dat helpt om meer grip te krijgen op de situatie. Je bent tenslotte niet je gevoelens, je hebt ze alleen.