Ik ben zó moe. Mijn hoofd loopt over: ik ben chronisch ziek, en werk nog zo’n 20 uur per week (vrijwillig). Dat heb ik nodig voor mijn gevoel van bestaansrecht. De mantelzorg over een oude demente tante die onvrijwillig moet worden opgenomen, een vriendin die slachtoffer is van eerwraak en een huishouden; het is samen zoveel.
Wat kan ik doen om rust in mijn hoofd te krijgen?
Dank voor je bericht. In jouw verhaal kom je meteen de twee kanten van energiegevers en energienemers tegen. Het geeft energie om bestaansrecht te voelen door jouw mooie werk als vrijwilliger, en tegelijkertijd ervaar je de zwaarte ervan. Je schrijft het niet, maar ik ben ook benieuwd naar waar je nog meer zo moe van bent en wanneer je snel overbelast raakt.
Het chronisch ziek zijn komt ergens vandaan, en voor jou is het cruciaal om je energienemers en gevers duidelijk in kaart te brengen. Doseren van de dingen die je moeite kosten op de dag – dat combineren met time-in voor jezelf is nu aan de orde. Dat zal voor jou waarschijnlijk betekenen dat je na het uitrusten/bijkomen niet meteen weer aan de slag gaat met iets ‘van betekenis’.
Wat heb jij dan nog extra nodig, hoe kun jij voor jezelf van betekenis zijn? Word daarom de mantelzorger voor jezelf de komende tijd, in combinatie met de zaken die je energie geven. Maak van jezelf een positief project en accepteer dat je veel rust nodig hebt. ‘What you resist persists’ – wordt vaak gezegd. Weerstand en moedeloosheid hebben geen positief effect op de rust in je hoofd en lijf.
Beweeg mee met je energie, dan ontstaan er uiteindelijk weer lichtpuntjes en leegte in je hoofd, met als uiteindelijk gevolg, ontspanning in je lijf.
P.S.: En als iemand anders jou een keer hulp aanbiedt… altijd ja! zeggen.
