Hoe herken ik als docent de pesters en de slachtoffers?

Wie, wat, waar en wanneer wordt gepest is moeilijk te onderkennen. Tot een jaar of vijf geleden werd het zelfs niet of nauwelijks onderkend in het onderwijs. Veel mensen lijken een blinde vlek te hebben voor pesterijen. Die blinde vlek is niet alleen aanwezig op school, maar ook in gezinnen, buurten, verenigingen. Feitelijk overal waar een groep mensen is. Zo kan het gebeuren dat gezinnen weg worden gepest uit een straat, en dat de buurtbewoners nauwelijks in de gaten hebben hoe erg de terreur in werkelijkheid is.

Te veel pesterijtjes worden gezien als een geintje, of “Moet kunnen, dat is pubergedrag. Stel je niet zo aan.” Zoiets speelt zich nu af ten aanzien van homoseksuelen in Amsterdam of homoseksuelen die werkzaam zijn in het onderwijs. Daarnaast spelen veel pesterijen zich steeds meer in het geniep af.

Recentelijk neemt het getreiter via smsjes en op MSN een hoge vlucht. Je kunt merken dat ik jouw blinde vlek probeer te nuanceren. Lang niet iedereen lijkt oog te hebben voor pesterijen. Je moet het leren zien. Dat is toch vooral ervaring met groepen.

In jouw geval zou kunnen meespelen dat je nog steeds loyaal bent naar vroegere pesters. Of mensen die vergelijkbaar gedrag vertonen. Je vergoelijkt misschien dit gedrag. Daardoor kun je niet scherp zien wat zich op dit moment voor je neus afspeelt, want je moet je dan bewust worden van de “niet goede relaties” die je tot op de dag van vandaag hebt. Dat laatste is natuurlijk een veronderstelling van mij. Hoe je kunt leren met die situaties om te gaan? We leiden leerkrachten op, om pestgedrag te leren onderkennen, en we geven de leerkrachten handvatten om hiermee om te gaan.