Hoe ga ik verder na de ontrouw van mijn man

Beste Liselotte,
Mijn man is vorig jaar op zakenreis vreemdgegaan. In totaal heeft dit drie maanden geduurd. Ik ben er na twee maanden achter gekomen doordat ik een e-mail van haar las.

Wij hadden altijd een goede, gelukkige relatie. We zijn 19 jaar samen en hebben drie kinderen. Het jaar vóór het vreemdgaan was mijn man niet zo tevreden op zijn werk. Hij heeft deze frustraties niet (genoeg) met mij besproken omdat hij mij er niet mee wilde lastigvallen en omdat hij dacht dat het mij niet interesseerde.

Zij adoreerde hem. Mijn man voelde zich gevlijd door alle aandacht. Na het uitkomen besefte hij dat hij verliefd was geweest op de aandacht en verbrak al het contact met haar. Maar ik was kapot. Ook al wist hij vanaf het eerste moment dat hij mij wilde, bij mij was alles anders geworden. Niets was meer wat het was. Ik was mezelf verloren. Het verleden was één grote leugen.

Wat was waar? Wat moest ik nog geloven? De paranoïde speurtochten in ons verleden (was er nog meer?) waren afschuwelijk. Dat is in de loop van het jaar wel beter geworden. Mijn man heeft eigenlijk alles gedaan wat je zou moeten doen in zijn situatie. Dat heeft zeker geholpen bij de verwerking, maar het is nog niet weg. Ik wil heel graag bij hem blijven. Maar soms komen die heftige emoties nog langs. De woede, de onrechtvaardigheid. De teleurstelling. Het verdriet. De schaamte. De vernedering. Dan voel ik weer zo’n vlaag door mijn buik trekken. Of soms gaat mijn hart bonzen als ik per ongeluk denk op iets te stuiten.

Soms kan ik het nog steeds niet accepteren dat er een ander is geweest. Ik probeer op allerlei manieren om het los te laten. Maar dat is zo moeilijk. Met vriendinnen kan ik het niet bespreken. Die begrijpen het niet.

Mijn vraag is; hoe kan ik het beste omgaan met deze gevoelens. Is daar een speciale therapie voor? EMDR, of EFT of gewoon relatietherapie? Of mediteren, maar hoe moet dat dan precies? Of gewoon afwachten?

Groeten, Barbara