‘Ik regelde in het begin van onze relatie de financiën,’ vertelt Monique (35). ‘Niemand controleerde me, dus het viel niet zo op dat ik zoveel kocht en ook het gezamenlijke geld opmaakte. Totdat we niet meer konden tanken en geen eten meer konden kopen.’ Monique is koopverslaafd. En ze is niet de enige: zo’n zes procent van de bevolking, voor het overgrote deel vrouwen, heeft de oncontroleerbare drang om te kopen. Dat heeft verstrekkende gevolgen – schulden, relatieproblemen en een huis dat uitpuilt van de spullen.
"Er zijn veel verschillen tussen koopverslaafden, maar allemaal proberen ze een gevoel te kopen"
-Bijna een jaar geleden opende in Roermond de eerste en tot nu toe enige polikliniek in Nederland voor de behandeling van koopverslaving, officieel oniomanie. De deelnemers komen gedurende tien weken iedere week bij elkaar. Psychiater Jacques Boermans en psycholoog Froukje Wouts ontwikkelden een training speciaal voor shopverslaafden, die hun gedrag zou moeten veranderen. Maar dat is niet eenvoudig. Sommigen kopen al hun halve leven te veel.
Toch niet duur
De koopverslaafden in deze groep zijn opvallend genoeg geen ‘PC Hooft-types’, behangen met dure sieraden en exclusieve kleding. Het zijn heel gewone mensen, die kopen bij Kruidvat en Lidl. Lena (57) vertelt: ‘Ik was van de week weer eens bij de Zeeman, en ik heb weer