emotionele intelligentie

Op het stationnetje van Dalfsen, een dorpje in de buurt van Zwolle, staat hij te wachten. Een joviale veertiger, wiens ontspannen uiterlijk nauwelijks verraadt dat hij letterlijk aan de vooravond staat van een nieuwe fase in zijn loopbaan. Hij heeft net afscheid genomen van zijn oude baan, als directeur van uitzendbureau Start, zo vertelt hij als we in de Hyundai van de ns naar zijn huis rijden. Hij is elke avond met gloeiende wangen thuisgekomen. ‘Afscheid nemen is vermoeiend, net als opnieuw beginnen. Het is een apart moment in een relatie. Opeens ben je geen baas meer en gaan mensen dingen tegen je zeggen die ze je nog nooit hebben verteld.’ En morgen is het zover. ‘Spannend? Ja, maar gestrest? Nee.’

De opwinding door zijn nieuwe baan bij de ns vergelijkt hij met de verwondering die zijn oudste zoontje ervoer toen hij voor het eerst met de trein het Centraal Station in Amsterdam binnenreed. ‘Het kind werd helemaal gek van alle geluiden en nieuwe indrukken.’ Maar Han Noten laat zich niet gek maken, hij weet waar hij aan begint. Als doorgewinterde vakbondsonderhandelaar leidde hij begin dit jaar de ‘vredesonderhandelingen’ bij de spoorwegen, op uitnodiging van

Log in om verder te lezen.