Ex-crèchemedewerker en zedenverdachte Robert M. verdient volgens 72 procent van de Nederlanders de doodstraf, meldde onlangs opinieonderzoeker Maurice de Hond. Op een nieuwssite gaven lezers hun mening: ‘De doodstraf hoeft niet eens, maar maak wel bekend in de gevangenis dat HIJ de viespeuk is. Opsluiten zonder beveiliging kan net zo effectief zijn.’ En onder het bericht dat Robert M. zijn slachtoffers wilde delen met andere pedofielen: ‘Laten we hém delen. In vieren.’
Niet alleen in de zaak-Robert M. is de roep om zware straffen luid. Het pvv-Tweede Kamerlid Helder pleit ervoor nooit taakstraffen uit te delen voor zedenmisdrijven, en de regering wil minimumstraffen voor alle zware criminelen die opnieuw de fout in gaan. Maatschappelijke bijval alom – maar waar komt die roep om zware straffen vandaan?
Belangrijkste drijfveer
Er zijn ruwweg twee motieven om daders hard aan te pakken. Het eerste is: misdrijven voorkomen. Een misdadiger die levenslang wordt opgesloten of zelfs ter dood gebracht kan nooit meer iemand kwaad doen. Daarnaast hopen we dat er een afschrikwekkend effect is. ‘Mensen met snode plannen zullen zich nog eens extra bedenken voordat ze een misdaad plegen als ze weten dat er een zware straf op staat,’ zegt