Effectief ruziemaken

Op de redactie van een krant kwam een nieuwe chef die uitblonk in het maken van scherpe analyses. Zijn collega’s vergaven hem aanvankelijk zijn autoritaire manier van optreden: hij had goede ideeën en kon prachtig schrijven. Maar na verloop van tijd begonnen ze zich te ergeren aan zijn grote ego. Toen hij op een dag een artikel van een vrouwelijke redacteur zonder overleg bewerkte, barstte de bom. De vrouw was furieus. Ze begreep niet wat er mis was met het stuk dat ze zo zorgvuldig had geschreven, maar ze voelde zich vooral niet serieus genomen. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om het artikel te veranderen, zonder haar ook maar één vraag te stellen? De twee scholden elkaar uit op de gang: de vrouw schreeuwde, de chef blafte terug, de collega’s luisterden bleekjes naar de heftige woordenwisseling. Er werd met deuren geslagen, en toen bleef het stil.

De volgende dag riep de hoofdredacteur de bekvechters bij zich. Na een uur had hij de twee zover dat ze elkaar niet meer in de rede vielen. In plaats van hun eigen argumenten te herhalen, konden de vrouw en de chef het opbrengen om naar elkaar te luisteren. Weer een uur