Een liefdesverhaal in omgekeerde volgorde, dat is 5×2. In vijf stappen volgen we de relatie van Marion en Gilles, van hun scheiding tot hun ontmoeting. Een boeiende opzet, waardoor de kijker zich gaat afvragen: waar is het misgegaan?
In het eerste deel zien we Marion en Gilles na hun scheiding naar een hotel gaan om nog één keer de liefde te bedrijven. Maar de liefde is ver te zoeken. Gilles is hard en kwetsend. ‘Ben je dikker geworden?’ zegt hij als Marion met een handdoek om uit de badkamer komt. En als zij besluit dat ze toch niet meer met hem wil vrijen, respecteert hij haar ‘nee’ niet.
‘Het is gewoon een verkrachting,’ zegt Sybille Labrijn. ‘De seks is instrumenteel. Er is geen intimiteit, geen contact. Bij de verwerking van een scheiding hoort woede, dat is een separerende energie die het makkelijker maakt de ander los te laten, maar zijn reactie is wel heel extreem. Gilles wekt bevreemding door zijn onverzettelijke geslotenheid en bitterheid, maar Marion ook. Ze ondergaat zijn kwetsingen gelaten. Hij krijgt zo de impliciete boodschap dat het oké is.’
In deel twee komt de homoseksuele broer van Gilles eten met zijn nieuwe vriend. Zij spreken vrijuit over