Mijn kinderen (4 en 6) kruipen ’s nachts vaak bij ons in bed. Heel knus, maar mijn vriend en ik slapen er vaak slecht door. We willen ’s nachts liever niet de strijd aangaan en ze terugsturen. Zeker niet omdat we ze dan alleen in hun bed horen huilen. Onze kinderen moeten wel weten dat we er altijd voor ze zijn. Wat kunnen we doen?
Dat kinderen bij hun ouders in bed slapen, is op zich prima. Maar het kan voor jullie prettiger zijn als ze in hun eigen bed leren slapen en dat kan ook bijdragen aan hun ontwikkeling naar zelfstandigheid. Het is een hele overgang voor ze, dus neem er de tijd voor. Leg eerst in een gesprek uit waarom jullie het vanaf nu anders willen. Vertel ook dat alleen slapen niet eng is, dat jullie vlakbij zijn en dat ze jullie altijd mogen roepen.
Bedenk vervolgens samen met je kinderen een plannetje waarmee de overstap kan lukken. Je kunt bijvoorbeeld eerst hun matrassen op jullie kamer leggen en ze daar een paar avonden laten slapen voordat ze de stap naar hun eigen bed maken. Of een van jullie kan bij de kind(eren) op de kamer gaan liggen. Bouw de tijd dat jij bij hen ligt (of zij bij jullie) langzaam af. Vervolgens moet je een tijdje consequent zijn: als een kind zijn bed uitkomt, breng je het zonder te veel woorden rustig terug. Houd vol, want anders kun je weer van voor af aan beginnen.
