Het bedrijf van mijn man en mij gaat het waarschijnlijk niet redden. Dat geeft bij ons grote zorgen op veel gebieden. We proberen dit niet te laten merken aan onze drie kinderen van 8, 10 en 12, al valt dat niet mee. Een vriendin zei me dat we het juist wel moeten delen. Nu weet ik niet meer wat het beste is.
Als jullie je flinke zorgen maken en de gevolgen daarvan zijn merkbaar voor de kinderen, dan is het doorgaans geen goed idee om ze in het ongewisse laten. Want al vertel je hun niks, ze voelen het vaak wel aan als er iets speelt. Ze merken het bijvoorbeeld doordat jullie een korter lontje hebben, zuiniger aan moeten doen of doordat ze flarden van gesprekken opvangen. Als kinderen niet weten wát er aan de hand is, halen ze zich van alles in hun hoofd en dat voelt onveilig.
Vertel ze wat er speelt, maar in een voor hen behapbare versie. Bedenk vooraf wat je gaat vertellen en met welke woorden. Zadel ze niet op met je grootste zorgen. Door je kinderen te vertellen wat de situatie is, neem je ze serieus en zullen ze begrijpen waarom jullie je anders gedragen dan ze gewend zijn.
Wat kinderen nodig hebben, is dat we eerlijk zijn, het overzichtelijk voor ze houden, benoemen dat wij als volwassenen de ‘volwassen zaken’ oppakken, dat we emoties kunnen delen en ze tegelijkertijd het vertrouwen geven dat we er hoe dan ook uit gaan komen. Ook al wordt het misschien niet makkelijk.
