Kan ik haar opvoeding aankaarten?

Jullie leven samen in een huis, dus jij hebt er ook last van dat de zoons van je partner niet meehelpen. Maar de opvoeding van andermans kinderen is vaak een gevoelig onderwerp. Goed dus dat je nadenkt over hoe je dat kunt aankaarten.

Je geeft zelf al aan dat je het wilt bespreken met je partner en niet rechtstreeks met de kinderen; dat zou ik zeker doen. Je timing en de manier waarop je dit bij je partner aankaart, maken waarschijnlijk veel verschil in hoe ze het oppakt.

Doe het niet op het moment dat je je aan de troep ergert, maar op een rustig en gezellig moment met z’n tweeën. Dat zorgt voor een heel andere toon en energie. Breng het vanuit een ik-boodschap en check hoe zij erin staat.

Zeg bijvoorbeeld: ‘Ik merk dat ik het lastig vind dat het opruimen van de spullen van de jongens en de andere taken in huis grotendeels op jou en mij neerkomen. Ik zou het fijn en passend vinden als ze op deze leeftijd wat meer meehelpen en zelf doen. Hoe zie jij dat?’ Als je het op een open manier en vanuit denken in oplossingen aankaart, dan zit je altijd goed.