Ik kan mijn zoon niet loslaten
Beste Lex,
Mijn zoon van 21 jaar heeft mijns inziens een motivatieprobleem. Hij is al twee keer opnieuw met een studie begonnen, maar ook weer gestopt. Mijn ergernis: hij kan het blijkbaar niet opbrengen om afspraken met zichzelf (zoals op tijd opstaan, een brief schrijven etc) en met anderen (als: ik bel je morgen, ik ben om twee uur thuis) na te komen. Wat zou een oplossing zijn voor mij, maar ook om hem op weg te helpen? Wachten tot de motivatie vanzelf komt, zoals in mijn omgeving wordt geadviseerd, lijkt mij geen goed plan.
Groeten van een gefrustreerde moeder
Beste gefrustreerde moeder,
Tja, daar zit je dan als moeder met een zoon die, in ieder geval zijn studieleven, maar, hoewel je daar niet over schrijft, misschien ook wel andere domeinen van zijn leven, niet op de rails wil of kan krijgen. Jij zit zelf waarschijnlijk anders in elkaar. Je houdt waarschijnlijk van aanpakken, niet bij de pakken neerzitten en je er doorheen slaan. Dat verschil tussen jullie is de bron van je ergernis.
Het is op afstand altijd wat moeilijker om een advies te geven in familiaire zaken dan als het gaat om bijvoorbeeld werkgerelateerde problemen. In jouw gezinssituatie kunnen een groot aantal factoren meespelen, die ik niet ken. Bijvoorbeeld woont jouw zoon (nog) thuis? Zijn er broers of zussen en zo ja, hoe gaan die om met hun verantwoordelijkheden? Ben jij alleenstaand of is zijn vader in de buurt en in dat geval, wat vindt hij ervan? Een aantal van deze factoren kan een rol spelen in de situatie. Dus hou me ten goede als ik in het volgende de plank missla.
Hoe dan ook, zijn houding is zowel reden tot ergernis als, denk ik, voor zorg. Het vervelende is alleen dat beide reacties weinig helpen. De ergernis uit zich in opmerkingen die gemaakt worden door de ‘Kritische Ouder’ of de ‘Eisende Ouder’ in jou. Grote kans dat jouw zoon reacties vanuit het ‘Rebelse’ of ‘Onverantwoordelijke Kind’ vertoont. ‘Ouder’-boodschappen roepen immers ‘Kind’-gedrag op (en, overigens, ‘Kind’-gedrag roept ‘Ouder’- boodschappen op. Zo is de cirkel rond.). De zorg die je ook ongetwijfeld hebt uit zich vanuit de ‘Verantwoordelijke’ of ‘Goede Ouder’. Met hetzelfde effect op hem.
Wat ik je kan aanraden: kijk of je bij jezelf op het spoor kan komen van die ‘Ouderlijke Ikken’. En probeer daarvoor in de plaats een meer neutrale houding ten opzichte van zijn gedrag te ontwikkelen. Moeilijk natuurlijk, omdat je tegelijk zijn echte moeder bent. Betekent: loslaten! Ga op zoek naar een gelijkwaardige, bijna zakelijke benadering. Het is tenslotte zijn leven….
Succes,
Lex Mulder
- Lex Mulder is trainer en coach en samen met Judith Budde auteur van het boek Drama in Bedrijf, Thema, ISBN 97 890 587 10871, Neem een kijkje op zijn site: www.lexmulder-training-en-coaching.nl
