Na tien maanden daten, zonder exclusiviteit en met lange stiltes van zijn kant, heeft hij me geghost: al het contact is verbroken. Ik weet dat ik dat het beste kan accepteren, loslaten en doorgaan. Maar hoe doe ik dat? Ik ben een maler en geef mezelf hiervan de schuld.
Het fenomeen dat je beschrijft, heet piekeren. En piekeren bestaat ook zonder dat er ghosting aan vooraf is gegaan. Een beetje piekeraar piekert over alles en alles is zijn eigen schuld. Als hij een fijne relatie heeft, piekert hij over de vraag waarom die relatie niet nog fijner is, waarom de relatie nu pas in zijn leven is, of wanneer deze zal worden beëindigd.
Piekeren is een emotioneel fenomeen en emoties kun je alleen bestrijden met emoties. Als je jezelf een loser voelt, probeer daar dan niet van weg te lopen. Voel volop dat je schuldig bent. Voel dat je onbelangrijk bent. En stel jezelf de vraag: wat vind ik van zo iemand?
Grote kans dat je boos wordt op jezelf. Boosheid helpt enorm goed tegen verdriet en tegen schuldgevoel. Boosheid maakt dat je in actie komt om je situatie te veranderen. Wat dan nog rest, is vergiffenis. Eerst heb je je aan het lijntje laten houden en daarna laten ghosten. Kun je dat jezelf vergeven?
