Mijn ex heeft ons verlaten en voelt geen behoefte om onze zoon (5) te zien. Ik heb mijn zoon verteld dat papa ziek is en daarom niet kan komen. Dat klopt deels ook, zijn vader is depressief. Maar op een dag zal ik eerlijk moeten zijn over zijn afwezigheid. Hoe pak ik dat aan?
Je zoontje komt nu op een leeftijd dat hij vragen kan krijgen en hij gaat ook beter begrijpen wat je hem vertelt. Bij vragen over zijn vader is het belangrijk dat je hem eerlijk, behapbaar en op zijn eigen niveau antwoordt. Praat hierbij vanuit jezelf en niet vanuit hem. Dus niet: ‘Je vader is bij ons weggegaan, hij wilde niet meer bij ons wonen’, maar: ‘Je vader is bij mij weggegaan, hij wilde niet meer bij mij wonen’. Zo voorkom je dat je kind gaat denken dat hij ook om hém is weggegaan.
Behapbaar maken doe je door bijvoorbeeld te zeggen dat het sommige papa’s en mama’s helaas niet lukt om contact te houden met hun kinderen. Dat ze dat misschien best hadden gewild, maar dat het ze niet lukt. En dat dat voor zijn papa ook zo is. Naarmate je kind ouder wordt, kun je steeds iets meer vertellen over de ziekte van zijn vader en pas dan kun je ook echt het gesprek erover aangaan. Voorlopig is hij daar nog te jong voor.
Hoe moeilijk ook, het is belangrijk om geen negatieve emoties en gevoelens ten opzichte van zijn vader te laten doorklinken in je verhaal. Het is en blijft zijn vader en met een neutraal maar duidelijk verhaal help je je zoon het meest.
