Waarom we lekker moeten gaan buitenspelen

Hoe je zonnebril telkens van je bezwete neus glijdt. Zand in de dop van je zonnebrand. De koudeschok als je voor het eerst weer in natuurwater springt en hoe je keihard liegt tegen de kantzitters dat het echt héérlijk is en echt helemáál niet koud, kom er nou maar in.

Allemaal dingen die je elke winter vergeet omdat dit soort herinneringen helemaal niet in je hoofd worden bewaard, maar ergens in je lijf. Dat arme lijf, dat de hele Hollandse winter ingepakt heeft gezeten in dikke lagen textiel. Opgekruld achter laptops of over smartphones, opgevouwen in autostoelen en geparkeerd in klimaat-gereguleerde gebouwen, en dat nu eindelijk weer eens wordt uitgelaten.

Dat buitenspelen onmisbaar is voor kinderen, daar zijn experts het wel over eens. Neem het pleidooi van klinisch psycholoog Isabelle Filliozat, die in dit nummer uitlegt waarom een iPad geen peuterspeelgoed is. ‘In de cruciale periode tussen 0 en 3 jaar moet een kind zijn omgeving verkennen, dingen pakken, aanraken, proeven, glimlachen… Bij elke interactie met de omgeving worden nieuwe hersenverbindingen aangelegd,’ legt ze uit. En alle tijd die een kind doorbrengt achter een beeldscherm, gaat ten koste van die vormende ervaringen in de échte wereld.
Maar geldt dat niet net zo goed voor volwassenen? Fikkie stoken, rennen in de regen, zand voelen tussen je tenen: allemaal reuze gezond en vrolijkmakend. En toch besteden we er stukken minder tijd aan dan aan scrollen over onze schermpjes.

Deze maand daarom een paar verhalen die aanzetten tot échte ervaringen voor grote mensen. Wandelen bijvoorbeeld, gewoon een stuk samen oplopen en ontdekken hoe dat je dichter bij elkaar brengt (probeer het maar: het is bijna onmogelijk om je slechter te gaan voelen als je een eind loopt, en wetenschappers weten waarom). Of lekker bijvrijen, omdat er geen beter moment is voor inhaalseks dan de vakantie, ergens stiekem in het hoog opgeschoten gras.
Allemaal vervullender en rijker dan Netflixen of door je tijdlijn scrollen. En ja, als de dagen straks weer korter worden, vervallen we heus weer met z’n allen in die suffe, gemakzuchtige gewoonten. Maar zullen we eerst maar even lekker buitenspelen?