De jeugd van violiste Janine Jansen
Op een schaal van 0 tot 10: hoe gelukkig was uw jeugd? ‘Heel gelukkig: een 9.’
Wat voor kind was u? ‘Ik was tamelijk verlegen en introvert, maar niet zo erg dat ik wegkwijnde in een hoekje van mijn kamer. Ik had de muziek, daar kon ik al op jonge leeftijd alles in kwijt.’
In wat voor gezin groeide u op? ‘Ik kom uit een familie van musici. Mijn vader is organist in de Domkerk in Utrecht, en ook mijn twee broers zijn musicus. Muziek was hét gespreksonderwerp bij ons thuis.’
Wat is uw eerste herinnering? ‘Dat waren de zaterdagmiddagconcerten in de Dom in Utrecht. Als klein meisje zat ik beneden aan het trapje dat naar het orgel leidt, te luisteren naar mijn vader. Ik vond dat een heel fijne, veilige plek.’
Naar welke middelbare school ging u? ‘Naar de Kees Boeke-School in Bilthoven. Ik heb het vwo niet afgemaakt, na de vierde klas ben ik overgestapt naar het conservatorium. Daar was ik de jongste leerling van school. Ik wilde met de andere leerlingen mee naar concerten en na afloop de kroeg in, maar mijn moeder vond me daar te jong voor. Op mijn achttiende ben
ik op mezelf gaan wonen, en toen was die strijd met mijn moeder over.’
Wat heeft u geleerd van uw ouders? ‘Hoe ik ben geworden, is niet los te zien van mijn opvoeding. Als ik dat in woorden probeer te vangen, kom ik uit op een begrip als eerlijkheid. Maar dat klinkt meteen als een cliché, dus misschien moet ik dit wel helemaal niet benoemen.’
En wat doet u absoluut anders? ‘Ik zou wel dingen anders willen doen, alleen lukt me dat niet zo goed. Mijn moeder is nogal bezorgd. Dat vind ik soms irritant, maar ik merk dat ik hetzelfde doe bij mijn eigen vrienden. Dat ik ook ga zeggen: ben je wel voorzichtig? En pas je goed op? Dat is er blijkbaar met de paplepel ingegoten.’
Welk moment vergeet u nooit meer? ‘Ik was tien en kwam met verschrikkelijke koppijn terug van een schoolreisje. De volgende dag zou ik naar een masterclass gaan van Victor Libermann, dus ik zei thuis niets. Vlak voor die masterclass hield ik het niet meer van de pijn. Ik ging naar de dokter, en uiteindelijk ontdekten ze in het ziekenhuis dat ik een bloedprop in mijn kleine hersenen had. Pas sinds kort weet ik hoe gevaarlijk die operatie is geweest. Het ziekenhuis heeft onderzocht hoe het de kinderen is vergaan die hetzelfde hadden gehad, en met sommigen van hen is het niet goed afgelopen.’
Wat is uw jeugdtrauma? ‘Mijn badmeesterscomplex. Maandagochtend hadden we op school zwemles, en op zondagavond was het daarom bij ons thuis een drama. Ik was doodsbenauwd voor de badmeester, een hele strenge man met zo’n haak. Ik ben eroverheen gekomen, ik zwem nu hartstikke graag.’
Wat is nooit veranderd? ‘De liefde voor muziek. Maar ik weet inmiddels dat ik niet alleen via mijn instrument kan communiceren. Lange tijd kon ik mijn emoties niet goed onder woorden brengen. Dat gaf bijvoorbeeld in mijn eerste echte relatie wel eens problemen. Ik besef nu dat je dingen uit moet spreken. Misschien ben ik wel gewoon volwassen geworden, haha.’
Naam: Janine Jansen
Geboortedatum: 7 januari 1978
Groeide op in: Soest
Gezinssamenstelling: vader, moeder, twee oudere broers
Janine Jansen is artistiek leider van het Internationaal Kamermuziekfestival Utrecht, 26 t/m 29 december 2004[/wpgpremiumcontent]