Beste Jan,
Enige jaren geleden heb ik een aanrijding gehad op de snelweg bij het voorsorteren. Omdat ik de auto niet echt nodig had, heb ik een paar jaar bijna niet gereden. Ik heb weer een auto en merk dat ik toch de snelweg aan het vermijden ben. Wil toch wel weer rijden. Hoe pak ik dat aan?
Groet, Joris
Beste Joris,
Veelal zie je dat twee facetten van het autorijden elkaar kunnen versterken.
Na een aanrijding kan een periode van schrik en onzekerheid optreden. Dan is het belangrijk dat er nog een geruime periode gelijksoortige verkeerssituaties worden opgezocht. Dit heeft als doel om de eventuele schrik na een ongeval te neutraliseren. Mocht dit neutraliseren erg moeizaam verlopen, is aanvullende interventie vaak behulpzaam. Veelal wordt hier EMDR (zie ook www.emdr.nl) als interventie gebruikt om beladen herinneringen neutraal te maken, teneinde minder schrikachtig en onzeker te worden.
Daarnaast leidt het jarenlang niet autorijden weer tot routineverlies en onzekerheden. Eerst zal moeten worden gekeken of het ongeval nog veel effect heeft op de huidige rijangst. Mocht dit niet zo zijn, zou ik via rijlessen met een faalangstinstructeur weer aan de slag gaan. Mocht het auto-ongeval wel zijn sporen hebben nagelaten dan zou ik via een cognitieve gedragstherapeut aan de slag gaan – eventueel met rijbegeleiding van een coach. Op grond van je verhaal lijkt dit laatste het geval te zijn. Immers de vermijding van de snelweg lijkt te verwijzen naar angst voor herhaling, dan wel angst voor de paniek zelf.
Vriendelijke groeten, Jan van den Berg
