Ik (23) merk dat ik nog sterk gericht ben op plezier. Ik neem mijn verantwoordelijkheden wel, maar voel toch vaak ergernis wanneer ik bijvoorbeeld moet werken terwijl ik liever iets anders zou doen. Ik vind dit zelf nogal kinderachtig. Hoe kan ik een meer volwassen arbeidsethos ontwikkelen?
Het is allereerst interessant om je af te vragen: wie bepaalt wat verantwoordelijk versus kinderachtig is? En wat is ‘een volwassen arbeidsethiek’? Blijkbaar is er sprake van een bepaalde norm. Is dat jouw norm? Of die van je omgeving? Of is het bijvoorbeeld de Nederlandse norm?
Hoewel we in een vrij en democratisch land wonen, is de invloed van allerlei impliciete normen over ‘hoe te leven’ groot. Zo is er de calvinistische norm: hard werken en ingetogen leven. En we leven in een consumptiemaatschappij, waarin we niet meer alleen consumeren vanuit eerste basisbehoeften, maar als vermaak.
In westerse, welvarende landen heersen vaak prestatiegerichte, materiële normen en waarden. Maar wat is jouw levensovertuiging eigenlijk? Leef je om te werken of werk je om te leven? Iedereen heeft bepaalde basisbehoeften en financiële verplichtingen die verantwoordelijkheden met zich meebrengen.
Maar veel zaken die we daarbovenop willen doen of bezitten, zijn een keuze. Wil ik twee keer per jaar op vakantie, dan is klagen over werk wellicht ‘kinderachtig’. Stel dus eerst vast wat jij belangrijk vindt: hoe wil je leven, waar wil je voor leven? Daaruit volgt vanzelf wat je daarvoor moet doen en laten, waardoor je intrinsiek gemotiveerd raakt. Je voelt geen druk, maar werkt bewust, om zelfgekozen doelen te bereiken.
