Zo’n aanraking is inderdaad prikkelend. Het heet zelfs een impliciete uitnodiging te zijn tot intimiteit, alhoewel het natuurlijk niet altijd zo wordt bedoeld. In het onderzoek naar verleidingsgedrag duikt het aaien over het eigen lichaam vaak op, en dat niet alleen in het Westen. Het lijkt te horen bij een universeel verleidingsritueel. Vreemd is dat niet; onze hersenen zijn heel gevoelig voor wat de handen van andere mensen doen.
Onbewust houden we andermans handen heel goed in de gaten. De hersenen lezen niet alleen de betekenis van iedere handbeweging – met onze superieure temporale sulcus – maar spiegelen die beweging ook. In de centra die de bewegingen van onze eigen handen plannen – de premotorische schors – zitten veel spiegelneuronen. Dat zijn hersencellen die ‘spiegelen’ wat we andere mensen zien doen. Zo beleef je die bewegingen mee alsof je ze zelf uitvoert. Streelt zij over haar borsten, dan doet haar gesprekspartner automatisch mee.