Verreweg de meeste mensen hebben in een fractie van een seconde een gevoel bij een gezicht, en een oordeel over het karakter van de bijbehorende persoon.

‘Dokter, ik wil een Zoom-proof gezicht’

‘Dokter, ik wil een Zoom-proof gezicht’

Door al dat videobellen zitten we tegenwoordig veel meer naar ons eigen gezicht te kijken dan voorhe...

Lees verder

Dat ontdekte psycholoog Alexander Todorov van de Princeton-universiteit toen hij aan proefpersonen gezichten liet zien die op heel veel punten steeds maar heel kleine beetjes van elkaar verschilden.

Vervolgens analyseerde hij hun reacties op al die subtiele verschillen in kaaklijnen, neuzen, monden, stand en volheid van wenkbrauwen, jukbeenderen, kleur van de huid en ga zo maar door.

Todorov ontdekte bijvoorbeeld dat we gezichten met stevige wenkbrauwen en omlaag wijzende mondhoeken als minder betrouwbaar en dominanter zien dan gezichten met ronde wenkbrauwen en smallere neuzen.

En dat we iemand met een brede mond en grote ogen eerder als extravert bestempelen dan iemand met een kleine mond en onopvallende wenkbrauwen. Gezichten lezen doen we dus allemaal. Maar kloppen onze oordelen wel?

Schurken en bedriegers

Al eeuwenlang proberen mensen op basis van andermans gezichtskenmerken in te schatten met wat voor types ze te maken hebben.

Ben je gezegend met blonde krulletjes en een bleek gelaat, dan heb je vast een schaapachtig karakter, dachten de oude Grieken. Een volle bos haar en een krachtige kaak duidden volgens hen op een leeuwennatuur.

Log in om verder te lezen.