Mijn vriend dacht iets anders, en ik geef hem gelijk. De laatste eeuw staat bol van de tijdbesparende vondsten, maar toch zijn onze dagen steeds voller geworden. Want hoe gaat dat met veelbelovende uitvindingen? Ze nestelen zich comfortabel in ons leven, en dan beginnen ze eisen te stellen. Met de uitvinding van de wasmachine kwam de norm voor wat ‘schoon’ is ook direct een stuk hoger te liggen.
Hetzelfde verhaal voor de stofzuiger. En ja, het is best handig om niet meer vast te hoeven zitten aan een draad in de muur om iemand te bellen. Maar kijk wat er sindsdien van ons geworden is: we hangen als patiënten aan ons mobiele infuusje, koortsachtig scrollend om geen mailtje of facebookupdate te missen. Een beetje niksig naar buiten staren is er niet meer bij.
Moeten we alles willen wat straks kan? Of moeten we eerst eens goed bedenken wat we willen? Daar kunnen we best even over nadenken, u en ik, zo aan het begin van een nieuw jaar. Want voor ons eigen leven geldt hetzelfde als voor de samenleving in het groot: we laten ons zonder al te veel nadenken meevoeren op de stroom – tot we onszelf terugvinden op een plek waar we nooit hadden willen stranden.
