Maak gebruik van het ‘gelegenheidsprincipe’. Meld je bijvoorbeeld aan voor een cursus waarbij je moet samenwerken. Hierdoor leg je automatisch contact met anderen. Het volgen van een cursus is ook slim vanwege onze voorkeur voor mensen die min of meer hetzelfde zijn als wijzelf. Uit onderzoek komt steevast naar voren dat we dol zijn op mensen van gelijke afkomst met een gelijk opleidingsniveau en geloof en ook een gelijke cursusinteresse. Vrienden lijken bijna net zo veel op ons als onze broers en zussen.
Vertel een geheim. De meest gebruikte manier om iemand van kennis tot vriend te promoveren is ‘zelfonthulling’. Door het risico te nemen iets persoonlijks te vertellen, gedachten, motieven en fantasieën te onthullen, maak je de onderlinge band steviger. Ontboezem je je een slag in de rondte, maar laat de ander niks los? Doe dan een stapje terug. Wederkerigheid is een belangrijke voorwaarde voor vriendschap. Je kunt niet in je eentje beslissen dat je vrienden wilt zijn.
Vraag een ander om een gunst. Het klinkt tegenstrijdig, maar het levert meer waardering op wanneer je een ander iets voor je laat doen dan wanneer jezelf de ander helpt. Dit effect wordt verklaard uit de algemeen menselijke behoefte een samenhang te zien tussen ons eigen gedrag en onze emoties (de zogeheten cognitieve-dissonantietheorie); wie iets voor een ander doet, kan niet aan zijn brein verkopen dat hij die ander niet aardig vindt. Want waarom zou je moeite doen voor onaardige types?
Luister. Mensen zijn over het algemeen zeer geïnteresseerd in… zichzelf. Daarom hebben de meesten ook liever een goede luisteraar dan een goede prater als gesprekspartner. Om indruk te maken hoef je alleen maar uit te stralen dat je geboeid bent door wat de ander te zeggen heeft; grote kans dat je dan aan het eind van de avond als fijne gesprekspartner te boek staat.
