Ook uit deze maand
Waarom zo’n hele onderneming naar Mongolië?
‘Mongolië is het land van de paarden en de sjamanen. Toen Rowan 2 was, ontdekte ik dat hij wel contact legde met paarden, en makkelijker leerde praten zodra hij op een paard zat. In hetzelfde jaar ontmoette ik bosjesmannen uit Botswana, die aanboden om een handoplegging te doen. Rowan had een sterke reactie daarop: tijdelijk verloor hij zijn obsessieve gedrag en legde hij contact met ons. In Mongolië hoopte ik een soortgelijk effect te vinden bij de sjamanen.’
En, hadden de sjamanen invloed op Rowan?
‘Ja. Na de eerste ceremonie legde hij spontaan contact met een ander kind. Aan het einde van de reis in Siberië werkte een andere sjamaan, Ghoste, met hem. Hij voorspelde dat Rowan weliswaar niet zal genezen van zijn autisme, maar dat de vervelendste symptomen zullen verdwijnen. Een dag later deed Rowan inderdaad zijn eerste “opzettelijke poep”. Terug in Amerika waren zijn driftbuien over, en hij maakt nu zelfs vrienden. Ik weet niet hoe, maar hij is een compleet ander kind.’
Wat kunnen ouders van autistische kinderen hiervan leren?
‘Je hoeft niet meteen op het vliegtuig naar Mongolië te stappen. Wat voor de een werkt,
hoeft niet voor de ander te werken. Maar paarden en dieren zijn belangrijk, en vooral: tijd doorbrengen in de natuur. Dat kan ook een veld, strand of park zijn.’ Janneke Gieles
– Rupert Isaacson, De Paardenjongen, Cargo, € 19,90
