Amsterdam zal haar niet snel vergeten, al was het alleen maar vanwege de nieuwe bestrating van de Dam of het verdwijnen van de amsterdammertjes. Schoon, mooi en leeg moest de Amsterdamse binnenstad worden, vond Ter Horst en dat werd haar niet door iedereen in dank afgenomen. Zo gaf de hoofdstedelijke Gay Business haar prompt de bijnaam ‘Guusje Tegen’, omdat ze zich uitsprak tegen kermis op de Dam en haringkarren, en de Reguliersdwarsstraat niet wilde prijsgeven aan de commercie.
In de twaalf jaren dat ze voor de PvdA in de gemeenteraad zat, eerst als raadslid, later als wethouder, liet ze veelvuldig van zich horen. Hoogtepunten waren de debatten over het Gemeentelijk Vervoerbedrijf, dat onder haar verantwoordelijkheid aan zijn verzelfstandigingsavontuur begon. Ter Horst lag menigmaal onder vuur, verdedigde omstreden besluiten en benoemingen, consulteerde externe adviseurs, haalde fel uit, maar hield stand.
‘Nijmegen krijgt ervaren doorbijtster’, meldde het anp, toen haar benoeming tot burgemeester bekend werd gemaakt. Het persbericht profileert Guusje ter Horst als een overlever met een vasthoudend karakter: ‘Als ze ergens haar zinnen op heeft gezet, laat ze niet los. De politica kan soms overkomen als een koele kikker, maar is in staat gebleken bruggen te slaan.’ De buitenwacht heeft
