Eenzaam in een vreemde wereld – denken als een computer

Dominique Dumortier (26) kijkt me niet aan als ik binnenkom. Ik geef haar een hand, maar die van haar lijkt niet echt van harte. Ik ben precies op tijd voor onze afspraak. Te vroeg of te laat komen, zou haar gevoelens van ongenoegen geven, had ik in haar boek gelezen. In Van een andere planeet. Autisme van binnen uit beschrijft Dominique hoe het is om autistisch te zijn. We hebben afgesproken in (w)onderweg, een opvang-/activiteitencentrum voor autisten in Antwerpen. Daar voelt ze zich veilig.

Tot twee jaar geleden wist niemand dat ze autistisch was, ook zijzelf en haar vriend niet. Na haar opleiding tot sociaal-pedagogisch hulpverlener had ze een baan als kinderleidster. Maar ze voelde zich altijd ‘anders’ en liep continu tegen allerlei problemen aan. Haar vriend begreep niet waarom ze soms zo bits op hem reageerde en wist niet hoe hij haar tot bedaren kon brengen. Toen ze werd ontslagen omdat ze moeilijk was in de omgang, besloot Dominique iets te doen aan haar situatie. Ze schreef al haar eigenaardigheden op. Dat ze driftbuien en angsten heeft, geen twee dingen tegelijk kan koken en daardoor soms lange tijd alleen aardappelen eet, dat ze geen tekenfilms op tv kan